Sebaik saja sampai di depan lif, kawan aku pun tekan punat anak panah ke atas. Bilik pensyarah aku tu dia tingkat 3 manakala kami di tingkat 1(malas nak naik tangga). Ting! Pintu salah satu lif kat situ terbuka. Aku dengan nervousnya masuk ke dalam lif. Aku pun tekan la punat yang bernombor 3. Lepas tu aku tekan satu lagi punat kat situ untuk tutup pintu lif. Dialog adalah seperti di bawah :
![]() |
Lif kat U aku tak secantik ni. Haha. |
Aku : Ehhh, pintu tak leh tutup la. Ish, takkan jadi macam hari tu kot?
Kawan 1 : Ish, takkan la.
Bulan lepas, ada sekali lif yang kami naik ni pernah pintu dia tak boleh tutup. Lama sikit, kawan aku yang lagi satu pun bersuara.
Kawan 2 : Weh, kau tekan yang mana satu? Memang patut la pintu tu takleh tutup.
Alamak, baru aku perasan yang aku tersilap tekan punat! Aduhh, buat malu saja. Dah la aku dengan confirm cakap yang pintu tu tak boleh tutup. Kawan aku yang dua orang ni pun gelak la kat aku. Tunggu apa lagi? Wuuuuu, malu, malu~
Kawan 2 : Takpe, takpe. Aku tak nampak pun. Hahahaha.
Haaaa, dia cakap macam tu, lagi la aku rasa malu. Ishhhh. -_________-
Pengajaran : Perkara remeh tak boleh kita ambik mudah. (ada kena-mengenakah? hahaaha)
1 comment:
blur jap..haha..Aya takkan naik lif kalau Aya sorang2x je..and bila keadaan terdesak je Aya guna lif..hehe..
Post a Comment